دختر گلم

نمیدونم امروز چتون شده بود که چنان گریه میکردی دل سنگ آب میشد . قربون اون اشکای چشمتون برم من که دلم ریش شد برات . یاد روز واکسن چهار ماهگیتون افتادم که یکی دو هفته پیش زدیم.چقدر اذیت شدین و چون دیگه بزرگ شده بدین و تقریبا همه چیز رو متوجه میشدین قطره استامینوفن رو نمی خوردین و تبتون قطع نمیشد و پدرت تا صبح پاشویه ات کرد و تازه روز بعدش هم باز قطع نشد و پدرت ساعت 4 صبح دو بار رفت داروخانه شبانه روزی و براتون شیاف گرفت. امیدوارم بزرگ که شدی قدر پدرت رو بدونی .

چند روزی هست که با پدرتون موهاتونو از ته تراشیدیم به زودی عکس کچل کردنتون رو میذارم . به این که سر رو بتراشی مو پر پشت میشه اعتقادی ندارم اما چون موهای سرتون خیلی کوتاه بلند شده بود تراشیدیم که یک دست دربیاد.